Zabezpiecz swojego psa 

Ostatnio coraz częściej słychać o zachorowaniach na parwowirozę psów właścicielskich, także w naszym mieście.

Co trzeba wiedzieć o tej groźniej chorobie?

 Parwowiroza jest najpowszechniej spotykaną chorobą zakaźną zwierząt z rodziny psowatych (potoczna nazwa: psi tyfus), zaliczaną do chorób śmiertelnych. Może objawiać się na dwa sposoby: krwotocznym zapaleniem jelit lub zapaleniem mięśnia sercowego (drugi wariant choroby częściej dotyczy szczeniąt).

 Przeważnie parwowirozę diagnozuje się u młodych psów (między 6. tygodniem a 6. miesiącem życia, czyli w momencie odsadzenia szczeniąt od matki). Jeśli choroba rozwinie się w tym okresie, jest dla zwierzęcia bardzo niebezpieczna, a nieleczona w około 90% przypadków kończy się śmiercią.

 Nie można jej jednak określić jako choroba szczeniąt, bo wirus parwowirozy atakuje również dorosłe osobniki.

 Pies może zostać zainfekowany wirusem parwowirozy drogą pokarmową, po kontakcie z innym chorym czworonogiem lub poprzez kontakt z jego wydalinami (odchodami lub wymiocinami).

 Zanieczyszczeniu może ulec najbliższe otoczenie psa (np. miejsce zabawy, zabawki, obroża, posłanie) czy rzeczy osobiste jego właściciela, tj. buty, dywan, pościel lub inne rzeczy, z którymi pies miał kontakt. Dodatkowo do zakażenia psim tyfusem może dojść drogą wertykalną, czyli przed urodzeniem szczenięcia – w łonie zakażonej samicy.

 Psi parwowirus jest wysoce zakaźny i odporny na warunki środowiska. Po wydaleniu z organizmu gospodarza potrafi przetrwać bez zmian właściwości zakaźnych nawet rok i zainfekować wszystkie wrażliwe na niego zwierzęta.

 Zwiększone ryzyko zakażenia parwowirusem towarzyszy zwierzętom: nie zaszczepionym, z obniżoną odpornością (nieodrobaczonym, zestresowanym, wyczerpanym), przebywającym w dużych skupiskach (np. w schroniskach, hodowlach) lub w miejscach o nieodpowiedniej czystości.

 Brak apetytu, osowiałość, wymioty i biegunka – mogą być jednymi z pierwszych objawów zachorowania na parwowirozę. Parwowirozę określa się jako wysoce zakaźną chorobę wirusową o gwałtownym przebiegu i nieswoistych objawach.

 Aby zapobiec tej groźniej chorobie należy stosować szczepienia ochronne szczeniaków i dorosłych psów. Szczepienia należy powtarzać, zgodnie z kalendarzem szczepień.

 Szczepienia przeciwko parwowirozie nie należy mylić ze szczepieniem przeciw wściekliźnie 

 Choroba postępuje bardzo szybko, z godziny na godzinę stan psa znacznie się pogarsza, dlatego bardzo istotny jest czas, w którym pies trafi do lekarza weterynarii i zostanie objęty leczeniem.